Patrick Wessels 09 oktober 2010

The Ghost Writer

Juist, ik heb de film onlangs gezien. In de ruim twee uur durende voorstelling neemt Roman Polanski de kijker mee naar de duistere kelders van het vak der schrijvers, in dit geval dat van een ‘Ghost Writer’. Dit is iemand die wordt ingehuurd, in deze film door een ex-minister president, om bijvoorbeeld de memoires van deze persoon uit te werken en in de vorm van een boek te gieten. Zoals Ewan McGregor (hij speelt het hoofdpersonage, de Ghost Writer) het zelf stelt tijdens de film: alle woorden staan in principe wel al op papier, maar nog niet in de juiste volgorde.

De Ghost Writer krijgt via via een interessante klus aangeboden en wordt succesvol overtuigd om deze aan te nemen. Het gaat hierbij om het schrijven van de memoires van Adam Lang (Pierce Brosnan), een ex-minister president van het Verenigd Koninkrijk. De schrijver dient de memoires af te maken, aangezien er eerder reeds een schrijver aan heeft gewerkt. Hij is echter komen te overlijden tijdens een tocht met de ferry vanaf een eiland in de Verenigde Staten, waarop Adam Lang op dat moment verblijft. De officiële verklaring stelt dat de schrijver waarschijnlijk beschonken over boord is geslagen en dat niet heeft overleefd. Bij aankomst bleef zijn auto staan en spoelde hij een stuk verderop aan op het strand. Het hoofdpersonage twijfelt echter aan dit verhaal en besluit tijdens zijn opdracht meer informatie te gaan verzamelen. Gaandeweg komt hij erachter dat er iets niet klopt aan deze zaak en raakt hij verder verwikkeld in de molen van politieke corruptie en intriges. Het complete verhaal, of een review, valt op verschillende plaatsen op het internet te vinden (Moviemeter, IMDb), maar het komt er in ieder geval op neer dat de hoofdpersoon in zaken verwikkeld raakt, waar je liever zo ver mogelijk vandaan blijft.

Schrijvers worden vaak gezien als ietwat saaie mensen, die het liefst zo ver mogelijk uit de buurt blijven bij alles wat spanning met zich meebrengt. De spanning wordt verwerkt in de woorden in het boek, maar doorgaans worden deze vanuit een omgeving zonder enige spanning met elkaar gecombineerd. De film geeft echter op een zeer mysterieuze en spannende wijze weer dat ook het leven van een schrijver behoorlijk wat avontuur met zich mee kan brengen. In de film wordt dit natuurlijk zeer breed uitgemeten en lekker overdreven, maar het geeft wel aan dat ook een schrijver met allerlei dilemma’s te maken kan krijgen en in zaken verzeild kan raken waar je liever niet mee geassocieerd wil worden. In de film dient de Ghost Writer namelijk te schrijven voor de ex-minister president, die op dat moment wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden, aan de hand van behoorlijk overtuigend bewijs. De opdracht levert de Ghost Writer $250.000 dollar op, maar zo’n opdrachtgever knaagt natuurlijk flink aan het geweten. Als schrijver kun je nooit verantwoordelijk worden gehouden voor de daden van een ander, maar werken voor een oorlogsmisdadiger is niet iets wat veel mensen graag zullen doen.

Nu verwacht ik niet direct dat er morgen een oorlogsmisdadiger in mijn mailbox zit die vraagt of ik zijn (of haar) memoires wil schrijven tegen een vergoeding van enkele tonnen, maar het is wel interessant om te bepalen of alle opdrachtgevers zomaar een positief antwoord moeten ontvangen op eventuele aanvragen. Persoonlijk vind ik het belangrijk om alleen te schrijven voor opdrachtgevers die zich bezig houden met eerlijke zaken en praktijken. Ik schrijf teksten daarom altijd op een evenwichtige wijze en werk niet mee aan eventuele duistere praktijken. Een film over mij maken zal daarmee maar weinig interessants opleveren, maar aan de andere kant duurt eerlijkheid nog altijd het langst. Eerlijkheid in woord, boodschap en overige communicatie.

Daarnaast toont de film ook een einde waar ik als schrijver natuurlijk niet op zit te wachten, maar dat zal ik hier verder niet verklappen. Het is een sterke film van Roman Polanski, die een interessant verhaal vertelt op de mysterieuze wijze zoals we dat van hem gewend zijn. Ik wil de film zeker aanraden, maar ben blij dat ik tot nu toe nog geen ‘opdracht van m’n leven’ aangeboden heb gekregen met een vergoeding van twee en een halve ton…